De dreamteams van de TU Delft hebben zich de afgelopen twintig jaar bewezen als innovatieve leerschool voor studenten. Om dat zo te houden, is gewerkt aan nieuwe kwalificatie-eisen.
In 1999 werden met raceauto DUT en zonnewagen Nuna de eerste beginselen gelegd voor wat nu dreamteams heten: innovatieve en multidisciplinaire projecten waarvoor studenten van begin tot eind de verantwoordelijkheid dragen. Door de jaren heen nam het aantal teams toe tot de dertien die er nu zijn. Hele generaties studenten zijn gevormd door die leerschool. Niet voor niets staat de TU Delft wereldwijd bekend om deze studententeams en niet in de laatste plaats doordat zij veel wedstrijden hebben gewonnen.
D:Dreamhall
Bijna allemaal hebben de teams hun basis in de D:Dreamhall, de werkplaats achter de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. Normaal gesproken werken studenten daar dag en nacht aan nóg betere versies van hun projecten: snellere wagens, stabielere onderzeeërs, bruikbaardere exoskeletten. Sinds de uitbraak van de coronacrisis is het stil in de hal. Een uitgelezen moment om de huidige opzet tegen het licht te houden en de toekomst opnieuw vorm te geven. Er komen nieuwe kwalificatie-eisen om een plek in de hal te krijgen. Dit zal gebeuren op basis van drie criteria: veiligheid, doorstroom en governance (de rechten en plichten van de studentenprojecten).
Veiligheid
Waarom dit nieuwe beleid? Directeur communicatie Joost Ravoo licht dat namens de Stuurgroep Dreamhall toe: “Neem de veiligheid. Aan het ontwerpen van bewegende en racende objecten kleven altijd risico’s, kijk naar de NunaX die afgelopen zomer uitbrandde. We willen niet tornen aan de autonomie van teams, maar voelen als universiteit wel een bepaalde mate van verantwoordelijkheid. Ieder team werft jaarlijks nieuwe leden met als doel het project te verbeteren, om nog harder te gaan. Het is nooit klaar. Een team stopt niet zodra er iets fundamenteels is bewezen.” Hij noemt als voorbeeld Forze. Het hightech waterstofraceteam won in 2020 als eerste waterstof-elektrische voertuig ooit een officiële race van raceauto’s op benzine. “Het team heeft bewezen dat het kan, dat is top! Maar wat is dan het doel voor een volgend jaar? Weer sneller gaan? Of is er iets anders te bewijzen?” De stuurgroep wil daarom naar de eindigheid van projecten kijken: wanneer is een project de radicale innovatie voorbij, en dus klaar in de Dreamhall?”
Wanneer is een project de radicale innovatie voorbij en dus ‘klaar’?
Bredere focus
Behalve het bevorderen van de doorstroom van teams wil de stuurgroep dat de bredere maatschappelijke thema’s waarop de TU met wetenschap en onderwijs impact wil maken in de hal terugkomen. Ravoo: “De Dreamhall leunt historisch sterk op projecten voortgekomen uit de faculteit 3mE, het is heel mechanisch. Die focus mag breder.” De mogelijkheid bestaat dat niet alle teams zullen terugkeren als de Dreamhall weer open gaat, maar dat betekent niet dat teams dan direct zullen stoppen. Zo heeft het Vattenfall Solar Team (van de Nuna) er bijvoorbeeld al voor gekozen om op een andere plek door te groeien. De stuurgroep voert gesprekken met de dreamteams en verschillende in- en externe belanghebbenden. In september zal de eerste lichting volgens het nieuwe concept van start gaan. Hoewel het idee van een herziening niet nieuw is, kwam het bericht voor de huidige dreamteamleden onverwacht. “Het was even schrikken”, erkent dreamteams-vertegenwoordiger Melissa Oremans. Inmiddels is de schrik volgens haar geweken. “Nu staan ook wij achter de missie om het proces in een andere vorm te gieten.”
Nieuwe teams
De eerste vier dreamteams die volgend jaar terugkeren in de Dreamhall zijn bekend. De vlag kan uit bij Project March, Eco-runner, Hyperloop en Solar Boat. De TU vindt hen innovatief genoeg. Deze vier mogen volgend studiejaar met een nieuw team studenten verder als officieel dreamteam in de Dreamhall.
Eind januari konden teams hun toekomstplannen indienen, begin dit jaar hakte een commissie de knoop door. Nieuwe teams moesten aan allerlei criteria voldoen, maar de mate van innovatie gaf de doorslag, vertelt Joost Ravoo, voorzitter van de Stuurgroep Dreamhall. “Daar zat echt het onderscheid.”
“Het is de bedoeling dat teams na de Dreamhall op eigen benen staan. Kijk naar Forze. Zij hebben een nieuwe hoofdsponsor gevonden: Hyundai. Het team gaat samenwerken met Hyundai om ‘s werelds snelste waterstofauto te bouwen. De autofabrikant deelt haar kennis over brandstofceltechnologie en de studenten kunnen een beroep doen op ingenieurs van het automerk. Door hun kennis te bundelen kunnen ‘nog grotere stappen’ worden gezet op het gebied van brandstofceltechnologie.”
Dit artikel is eerder gepubliceerd in Delft Integraal, het wetenschappelijk magazine van de TU Delft.
