Dennis Wiegman, Nannette Verschoor en Sabine van Meeteren. Drie mensen, drie meningen. En dan hebben we de grootste verschillen wel meteen gehad. Tenminste, waar het DOTbusiness betreft. Hun driemanszaak, gespecialiseerd in marketing- en communicatievraagstukken van ondernemers, is een begrip in Delft. “We doen aan matchmaking”, schetsen Dennis, Nannette en Sabine met één mond. “Connecting the DOTs.” En dat dat nu al vijf jaar zo goed lukt, hadden ze vooraf geen van drieën bedacht. Jacqueline Eckhardt, die zelf enige tijd eindredacteur was van Delft.business, keek met ze terug op de afgelopen vijf jaar. Het werd een enerverende middag.
‘Je kunt ons niet in een spreadsheet stoppen’
Het gaat al vijf jaar goed met DOTbusiness. En omdat de dames en heer in kwestie hier zelf veel te weinig bij stilstaan, gebruiken we dit lustrum om samen uitgebreid terug te blikken op de afgelopen vijf jaar. Wie zijn de mensen achter het succes? De start van DOT (in maart 2017), de eerste ondernemersevenementen en de opzet van kwartaalmagazine Delft.business heb ik zelf nog meegemaakt. Spannend vond ik het, als eindredacteur, om een kwaliteitsmagazine af te leveren – in druk – zonder tik- en spelfouten. En spannend of we alle deadlines zouden halen… Ik weet het nog precies, maar ben heel benieuwd hoe zij die beginperiode hebben ervaren. We spreken af in mijn winkeltje, Jalabala Vintage in Den Haag. Neutraal terrein voor een eerlijk gesprek. En ik zie al bij binnenkomst dat Dennis, Nannette en Sabine zich op hun gemak voelen. Het gekibbel begint namelijk meteen. Waar de een iets zegt, vraagt de ander zich af waarom en werpt de derde een alternatief op. Zo moet dat ook dagelijks bij DOTbusiness gaan. De gedachtenvorming gebeurt daar hardop. Overigens zonder oordeel. Sabine: “We kunnen flink discussiëren, zeker. Maar we kunnen ook net zo goed de slappe lach hebben. De chemie tussen ons drieën is dat er geen sterke ego’s zijn. We hebben dezelfde humor. We zorgen voor elkaar en vertrouwen erop dat het goed komt. Links- of rechtsom.” “Wij spelen geen rol, we kunnen altijd onszelf zijn”, vult Dennis aan. “En ik denk dat onze klanten dat voelen.”
Ben je niet goed?
Het is een bijzonder driemanschap, dat oorspronkelijk uit twee in plaats van drie partners bestond. Nannette: “Samen met Sabine was ik aan het brainstormen over de opzet van een businessmagazine in Delft. Daar moest een markt voor zijn. Delft is een kennisstad. Hier zijn talloze creatieve ondernemers aan het werk. Er zijn ruim tachtig ondernemersnetwerken. Maar kennen zij elkaar? Delen zij hun kennis? Hoe brengt de ene ondernemer de andere verder? Daaruit is het idee ontstaan om DOTbusiness te starten. Connecting the DOTs, een matchmakingprincipe waarvoor we verschillende middelen wilden inzetten: een digitaal ondernemersplatform, fysieke netwerkevenementen en een gratis businessmagazine, voor en door Delftse ondernemers. Ik vroeg Dennis, die ik nog kende als commerciële man bij Rodi Media, om eens mee te kijken met onze plannen. We overwogen om in te stappen in een franchise-concept. Zijn reactie: ‘Ben je niet goed? Nooit in het stramien van een ander lopen, dit moet je zelf gaan doen!’ De volgende dag belde hij met de vraag of-ie niet te hard geweest was. En… om te zeggen dat hij er zelf eigenlijk ook warm van werd.”
Bonus
Er kwam een vervolgafspraak. Dennis en Sabine kenden elkaar nog niet. Nannette weet nog dat ze zei: “Ik denk dat het tussen jullie wel klikt.” Aan de grote rode tafel op het kantoor van Nannette in de Surinamestraat vielen de puzzelstukken in elkaar en besloten ze met z’n drieën verder te gaan. Dennis: “Er ging een wereld voor mij open. In mijn vorige rol was ik in loondienst. Nu had ik ineens twee gelijkwaardige partners met wie ik kon ondernemen.” De afspraak was een jaar lang te pionieren en dan te kijken of DOTbusiness groeipotentieel had. Sabine: “We hadden niets. Het eerste jaar konden we geen salaris uit de zaak halen. Het was puur investeren. Wat was ik blij met de bonus die we onszelf aan het eind van dat eerste jaar toekenden: 500 euro! We hadden geld verdiend! Ik kocht er een mooie ring van. Superblij was ik. En nog steeds.” Maar hoewel de eigen inkomsten niet groot waren, was DOTbusiness na dat eerste jaar wel uit de rode cijfers. De verdienste van Dennis, de man van de getallen. “Ja, dat moet. We willen geen bank in ons bedrijf, dan moet je goed plannen en vooruit sparen voor mindere tijden. Overigens is het wel dankzij onze partners thuis dat wij in de beginperiode geen kostwinners hoefden te zijn.”
Ineens personeel
Nadat het eerste jaar was overleefd, ging de blik op vijf jaar verder. Nannette: “Het volgende ijkpunt was dat we een multimediaal marketing- en communicatiebureau wilden zijn. Zo konden we – naast lijntjes leggen tussen ondernemers – ook helpen met de uitvoering van hun vragen.” Twee jaar later al was het zover, toen Nota Bene Marketing en Communicatie, het andere bedrijf van Nannette, opging in DOTbusiness. Vooral voor Dennis destijds een spannend moment. “Hadden we ineens personeel. Ik voelde die verantwoordelijkheid heel sterk. Daar wil je goed voor zorgen. Ik heb daar soms slecht van geslapen.” Nu niet meer? “Nee, ik ben relaxter geworden. Ik mag dan van de cijfers zijn, Nannette is van de spreadsheets. Die schept met één druk op de knop overzicht en dan denk ik: ja, ik snap het. Ik ben overtuigd.”
Oplossend vermogen
Ze lachen er nu met z’n drieën om, zoals ze bij mij in de winkel in Den Haag zitten. Alsof ze nu pas beseffen hoe goed ze elkaar aanvullen. Sabine is de creatieveling, die goed kan luisteren én dit vervolgens vertaalt naar een idee, middel of product. Dennis legt de lijntjes tussen iedereen die ook maar een klein bakkie koffie met hem wil drinken. Onverzadigbaar optimistisch en oprecht geïnteresseerd. Nannette is de grote organisator. Zij schept structuur in elke chaos, scheidt hoofd- van bijzaken en brengt een groot oplossend vermogen mee. En nee, haasten ze zich te zeggen: “Drie is vaak een onhandig aantal, maar wij lopen elkaar niet in de weg. We vinden elkaar waar nodig. Soms twee aan twee, soms met z’n drieën. Je kunt ons niet in een spreadsheet stoppen. We doen alles op gevoel.”
Dierbare familie
Dat uit zich ook in de manier waarop zij met hun medewerkers omgaan. “DOTbusiness voelt als een dierbare familie”, zegt Dennis. “We zijn het echt niet altijd eens. Maar zonder dit hechte team van acht vaste medewerkers en een grote flexibele schil aan creatieve professionals kunnen we niet doen wat we doen.” Nannette: “We investeren ook bewust in onze medewerkers, bijvoorbeeld door gezamenlijke momenten te creëren. We betrekken iedereen zoveel mogelijk bij de business.” Informele aandacht is minstens zo belangrijk, benadrukt Sabine. “Voor iedereen een mooi boek voor de zomervakantie en gezellige borrels. We lunchen samen en staan stil bij verjaardagen.” En natuurlijk is er regelmatig ruimte voor persoonlijke gesprekken over hoe het gaat en wat iemand ambieert of wil ontwikkelen, besluit Nannette. DOTbusiness is niet van de quick wins. Nannette: “We gaan voor de lange termijn, voor duurzame relaties. Met onze medewerkers. Met onze klanten. We verbinden. We halen het verhaal van de ander op. Niet om dan vervolgens te zeggen hoe het moet, maar om te geven wat wij hebben.” Sabine: “Tegen nieuwe klanten zeggen we vaak: ‘Kom eerst maar eens naar een lancering, kijken hoe je dat vindt.’” “En we vragen dóór”, zegt Dennis. “Wat is de vraag achter de vraag? Wil een ondernemer een website? Kunnen we maken, maar waarom wil die dat? Misschien is een ander middel veel effectiever.”
Verdienmodel
Die ontwikkeling willen Sabine, Nannette en Dennis de komende jaren graag doorzetten. “We denken aan het opzetten van
een Ondernemershuis of een DOT Academy. Een plek waar die verbinding vorm krijgt. Waar vragen worden gesteld en kennis wordt gedeeld. En ja, dé uitdaging is om daar dan ook een eerlijk verdienmodel tegenover te zetten. We zijn nu al die matchmakers, we scheppen verbinding. We zijn van nut voor de stad. En een partij die andere partijen bij elkaar brengt, heeft waarde. Daar kunnen we nog meer mee doen. De komende tijd gaan we – samen met onze klanten en onze acht vaste medewerkers onderzoeken hoe.”
