Fundament van de arbeidsmarkt
De arbeidsmarkt is geen vrije markt, maar wordt gereguleerd door de overheid. En die probeert, samen met werkgevers en werknemers, zoveel doelstellingen tegelijk te bereiken dat de balans verder weg is dan ooit.
De nu voorgestelde aanpassing in de Wet arbeidsmarkt in balans poogt de concurrentie tussen zzp-ers en medewerkers in loondienst meer in balans te brengen. Kleine werkgevers, zoals ik, vinden die onbalans steeds groter worden. Steeds meer verplichtingen bij de werkgever!
Ik ben niet de enige die zich daar zorgen om maakt, bleek vorige week uit een bericht van Ondernemend Nederland (ONL): ‘De Eerste Kamer schaart zich achter de Wet arbeidsmarkt in balans’. Dit is teleurstellend nieuws volgens ONL-voorzitter Hans Biesheuvel: ‘‘Het werkgeverschap is er, zeker voor kleinere werkgevers, niet aantrekkelijker op geworden. Flexwerk wordt onaantrekkelijker en duurder.”
Wat is er aan de hand? Hoe vinden we wél die balans? Omdenken! Laat het oude stelsel los, dat is gebouwd op de principes van de industriële samenleving aan het begin van de 20e eeuw, toen de macht van het kapitaal regeerde.
Begin met een arbeidscontract waarbij werknemer en werkgever, zzp-er en opdrachtgever twee gelijke afhankelijke contractpartijen zijn, die een wederzijdse arbeidsrelatie beschrijven op basis van vertrouwen. Als de werknemer een maand opzegtermijn heeft, dan de werkgever ook.
Bij een flexibel contract moet de basis zijn dat beide partijen flexibel en vrij willen zijn. Je legt samen vast hoe je die vrijheid invult. Welke rechten en plichten hebben beide partijen in afhankelijkheid beschreven? Bijvoorbeeld: bij een hoger tarief hoort verantwoordelijkheid, beschikbaarheid, aansprakelijkheid en een verzekeringsplicht. Bij een lager tarief: opleiding en training. Toegegeven: het herontwerpen van de fundamenten van de arbeidsmarkt vergt durf van alle partijen. Maar het is de inzet – een duurzame, sociaal welvarende samenleving – meer dan waard.
Antoinette Wijffels, econoom, ondernemer en ontwerper
