Erik Lenstra (links) is oprichter van LENN, een full-service signtuning bedrijf voor evenementen. Zijn onderneming werd hard geraakt door de coronacrisis. Dat staat in schril contrast met de situatie van steenhouwer Ed van der Laan, directeur van Schols en ‘t Hart, die ongeschonden door de crisis rolt. Ze spreken elkaar over de drive om dóór te willen gaan versus het besluit dat het tijd is om te stoppen.
Buffers, worstcasescenario’s en de drang om te blijven bestaan
Erik Lenstra “Als evenementenbedrijf vezorgen we sinds 2008 aankleding van evenementen met fullcolour geprint materiaal. Reclamedoeken, sponsoruitingen, podiumafwerking, dat soort zaken. Wij noemen dat ‘signtunen’; het finetunen van de signing op evenementen. Dat doen we voor kleine tot echt grote evenementen als het Eurovisie Songfestival, EK voetbal, Formule 1 en Invictus Games.”
Ed van der Laan “Het voornaamste werk van Schols en ‘t Hart is grafstenen maken. Daarmee spelen wij een fundamentele rol in iets dat zeker is in het leven: dat mensen doodgaan. Van de coronacrisis hebben wij alleen iets gemerkt in de periode dat mensen hier niet meer naar de showroom mochten komen. Dat heeft ons even een kleine dip gegeven. Hoe ging dat bij jou?”
EL “In maart 2020 gingen wij in één week van een verwachte omzet van twee miljoen naar nul. En dat kwam op een heel slecht moment: ik had net in februari mijn compagnon uitgekocht. We hadden in 2019 een klein verlies gedraaid. Anticiperend op een zeer goed 2020 hadden we flinke investeringen gedaan. Bovendien kwamen we uit onze vaste ‘winterdip’ waarin we slechts 30% van de omzet draaien. Rond maart is onze buffer traditioneel op z’n laagst.”
EvdL “Ja, zo’n coronacrisis had niemand aan zien komen. En dat het zo’n lang verhaal zou worden, had ook niemand verwacht.”
EL “Ik hield daar wel rekening mee, want evenementen zijn fantastisch, maar er is absoluut geen noodzaak. Dus de evenementenbranche zal als één van de laatste sectoren aan de beurt zijn om weer doorgang te krijgen. Bovendien kost het zomaar een jaar om een groot evenement voor te bereiden.”
EvdL “Maar als je als bedrijf zorgt dat je een goede buffer hebt, heb je daarin een langere adem.”
Ik denk dat veel ondernemers te lang doorgaan in de hoop dat het straks misschien toch weer beter gaat
EL “Zeker, en we hadden die buffer ook. Maar als er € 1.000 per dag de deur uitgaat, slinkt die buffer heel hard. Dan kun je dingen
overwegen als belastinguitstel, overbruggingskrediet of achterstanden opbouwen op je huur, maar dat gaat enorm drukken op je
liquiditeit. Dan moet je je afvragen of de waarde van je bedrijf in verhouding staat tot de oplopende schulden. En hoe lang zal het, in het worstcase-scenario, duren voordat je weer op volle kracht kunt draaien? Ik heb vanaf het begin scenario’s en bijbehorende liquiditeitsbegrotingen gemaakt. Daaruit werd duidelijk dat ik moest besluiten om te stoppen.”
EvdL “Zo. Wauw. Daar kan ik me echt niets bij voorstellen. In de jaren ’80 was cremeren enorm in opkomst, dat was voor ons toen een verstorende factor van buitenaf. Maar die trend is weer op z’n retour en de impact daarvan is klein geweest. Wij zijn van oudsher een familiebedrijf. Onze insteek is de lange termijn, al vanaf 1906 Verkopen en het bedrijf te gelde maken past daar niet bij. We willen gewoon altijd blijven bestaan, het bedrijf doorgeven aan de volgende generatie. Stoppen voelt voor mij als opgeven. Daarvoor ben je toch geen ondernemer geworden?”
EL “Ik heb diep respect voor familiebedrijven. Maar mijn intentie met LENN was anders. Ik ben het bedrijf gestart om er maximaal
vijftien jaar aan te bouwen en het dan te verkopen. Wel heb ik een bedrijf op willen zetten dat kan voortbestaan, ook als ik eruit stap. Daarom ben ik ook zo blij dat ik het heb kunnen verkopen en dat de rol van LENN in de markt blijft bestaan. Dat is zo’n groot pluspunt in dit hele verhaal, daar ben ik ongelooflijk blij mee.”
EvdL “Voelt het voor jou eigenlijk als falen?”
EL “Dat heeft wel eens even zo gevoeld. Maar dat is makkelijk te weerleggen, want ik heb er gewoon niets aan kunnen doen. Het is niet mijn schuld. Het is ook niet zo dat er een slecht bedrijf stond. LENN was juist een heel goedlopend, gezond bedrijf. Ik ben ervan overtuigd dat ik de juiste beslissing op het juiste moment heb genomen.”
EvdL “Ik vind het een hele stap die je gemaakt hebt om te besluiten te stoppen. Dat vind ik knap. Ik denk dat veel ondernemers te lang door blijven gaan vanuit de hoop dat het straks misschien toch weer beter zal gaan. En dat ze dan failliet gaan met verlies. Dat heb jij nu vermeden. Daar heb ik bewondering voor.”
Uitgestoken hand
Erik Lenstra: “Toen ik hoorde van de ondersteuning die Support voor Ondernemers aanbiedt, heb ik me direct aangemeld. Zij hebben mij in contact gebracht met Ondernemersklankbord. Het is zo waardevol dat iemand van buiten het bedrijf, onafhankelijk, zonder emotie en zonder voorkennis, met je meekijkt en meedenkt. Zij hebben mijn beslissing om te stoppen kunnen bevestigen. Ik raad iedereen aan om vooral gebruik te maken van die uitgestoken hand.”
