Je vertelde dat mensen niet meer komen. “Die komen inderdaad niet als ze € 15 parkeergeld moeten betalen. Mijn beste doelgroep is de oudere die gezondheidsschoenen nodig heeft. Die komt hier niet meer omdat de stad slecht bereikbaar is. Daarmee is mijn basis weg. De gemeente moet veel meer faciliteren en niet te veel lullen. Ik ben van de Rotterdamse aanpak: niet lullen, maar poetsen. Hier duurt het veel te lang. Wij hebben als ondernemers niet zo veel tijd, dus ga wat doen op ambtelijk niveau! Natuurlijk ligt de verantwoordelijkheid bij mijzelf, maar ik kan maar een bepaald aantal dingen tegelijk doen.”
Denk je nog steeds in het belang van de stad of is dat veranderd? “Dat is best moeilijk. Ik hoop dat we een gevarieerd aanbod in de stad kunnen blijven realiseren. Diversiteit is belangrijk. Er komen steeds meer nieuwe, jonge ondernemers bij en die communiceren goed. Daardoor is er meer interactie en samenwerking, ook tussen horeca en detailhandel, want als de terrassen vol zitten, is dat ook goed voor mij. Ik wil graag dáár energie in stoppen waar er wat mee wordt gedaan. Zeker als dat op de lange termijn rendement oplevert. Kijk naar Lichtjesavond, een prachtig visitekaartje voor de stad. Op de avond zelf verdien ik niks, alleen als ik een koek-en-zopie zou hebben. Maar die verkoop gunnen we de horecaondernemer toch? Als die dan de volgende dag een mooi paar schoenen komt kopen, ben ik blij.”
Wat zou je jonge ondernemers meegeven? “Blijf bij je passie. Ik heb domme fouten gemaakt, dacht als boerenlul: als ik schoenen kan verkopen, dan ook overhemden. Maar daar zit mijn passie niet. Ik ben me weer gaan focussen op herenschoenen en heb de
damesschoenen laten vallen. Die markt is veel te lastig. Mannen zijn loyaler, komen vaker terug. Wat ik persoonlijk meeneem van de afgelopen periode is dubbel. Ik heb de gekste dingen meegemaakt. Aan de ene kant heeft mijn vertrouwen in de mens een deuk opgelopen, maar aan de andere kant heb ik hulp gehad uit hoeken waaruit ik het nooit had verwacht. Dat is mooi.”
