Mijn werk als wethouder vraagt wekelijks zo’n 60 tot 80 uur van me. Het vraagt scherpte, alertheid, besluitvaardigheid. Structureel overuren maken, is dat gezonde business? Natuurlijk niet dat zul je mij dan ook niet zien doen, en dat zal ik ook niet van mijn medewerkers vragen.
Je maakt pas overuren als de balans doorslaat: ongezond veel uren voor de business, te weinig uren om fris en fruitig te blijven. En ook al maak ik die 60 tot 80 uur, dat voelt niet als uit balans. Een week heeft 168 uur, dus ik hou wekelijks nog een kleine 100 uur over. Oké, er moet ook geslapen worden; dan hou ik nog zo’n 40 uur per week over – een complete werkweek voor mezelf!
Die vul ik graag met activiteiten die me energie geven. Die me in conditie houden. Die zorgen voor balans. Elke week loop ik minimaal 10 kilometer hard, ik doe mee aan wedstrijden. Dit jaar heb ik ook een halve marathon gelopen en volgend jaar staat de
hele marathon op de agenda. Mijn streven: binnen vier uur de finish halen. Verder ga ik wekelijks naar de sportschool en pak ik in Delft zo veel mogelijk de fiets. In augustus heb ik nog meegedaan aan Swim to Fight Cancer; toen zwom ik in de Delftse grachten om geld op te halen voor kankeronderzoek.
Ook eet ik elke dag een kiwi – als ik me wat minder lekker voel zelfs twee! Kiwi’s zijn voor mij een soort eerste levensbehoefte. Niet alleen zijn ze een heerlijke manier om de dagelijks benodigde hoeveelheid vitamientjes binnen te krijgen. Ze helpen mij bij uitstek om die broodnodige balans met zijn fris- en fruitigheid te handhaven.
Ik weet natuurlijk best wel dat je, als je resultaat wilt boeken, soms helemaal tot het gaatje moet durven gaan. Als ik volgend jaar over de finish van de marathon van Rotterdam strompel, gok ik dat de batterij ook echt he-le-maal leeg zal zijn. Dat ik compleet rot en beurs ben. Gesloopt.
Wat me dan over de streep trekt? De kiwi die ongetwijfeld voor me klaarstaat.
